Wielki Post to okres przygotowania do świąt Wielkanocnych, obchodzony przez chrześcijan na całym świecie. Trwa on 40 dni, rozpoczyna się w Środę Popielcową i kończy się w Wielką Sobotę.

Podczas Wielkiego Postu wierzący podejmują różnego rodzaju praktyki pokutne, takie jak post, modlitwę, jałmużnę oraz umartwianie ciała. Celem tych praktyk jest odnowienie relacji z Bogiem i duchowe oczyszczenie, co przygotowuje wierzących do radosnego przeżycia świąt Wielkanocnych.

W wielu kościołach organizowane są także rekolekcje i drogi krzyżowe, które umożliwiają wierzącym pogłębienie swojej duchowości i refleksję nad swoim życiem.

W Wielki Czwartek obchodzona jest msza Wieczerzy Pańskiej, podczas której pamiętamy o ostatniej wieczerzy Jezusa z uczniami oraz ustanowieniu Eucharystii. W Wielki Piątek odprawiana jest liturgia Męki Pańskiej, w czasie której wspominamy ukrzyżowanie Jezusa i Jego śmierć na krzyżu. Wielka Sobota to czas oczekiwania na Zmartwychwstanie Chrystusa.

Post czterdziestodniowy jest czasem pokuty i powstania z grzechów, czas żałosnego płaczu i jęczenia, czas modlitwy i nabożnego rozmyślania, w który łaskę, przez grzech utraconą, mocą męki Jezusowej znaleźć możemy i powinniśmy. Dlatego czyń pokutę, przynajmniej w tym świętym czasie ciało i duszę umartwiając różnymi uczynkami dobrymi. Z troskliwością powstrzymuj się od grzechu, a za przeszłe każdodziennie przed obrazem ukrzyżowanego Zbawiciela żałuj serdecznie. Pacierza i rozmyślania pobożnego według przykładu Jezusowego więcej pilnuj niż kiedy indziej, osobliwie rozmyślaj o męce Pańskiej bądź to w domu lub w kościele przy obchodzeniu drogi krzyżowej. Post od kościoła nakazany dla umartwienia i ukarania ciała twego wszetecznego i ducha nieposłusznego pilnie zachowaj, pamiętając, że wyjąwszy niedzielę, każdy dzień od popielcowej środy aż do zmartwychwstania Pańskiego jest postem, tak że tylko raz na dzień będziesz używał pokarmu dla nasycenia, inne razy tylko dla właśnie potrzebnego posilenia.

Źródło: Kancyonał katolicki i razem książka modlitewna 1868