Nowenna
Menu
Odwiedziny
 | Dziś | 15 |
 | Wczoraj | 119 |
 | Miesiąc | 1956 |
Kontakt
Parafia Najświętszego Serca Jezusowego
Kamień 293,
36 – 053 Kamień
Telefon
(0-17) 855 66 06
Konto parafii
07 9170 0005 2001 0000 0837 0001
W niedzielę 16 maja obchodzimy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego - czterdzieści dni po Zmartwychwstaniu. Miejscem wniebowstąpienia Jezusa była Góra Oliwna. Z tej góry, gdzie rozpoczęła się męka Chrystusa, wzięła początek także Jego chwała. Jezus polecił Apostołom, aby nie odchodzili z Jerozolimy, lecz by oczekiwali spełnienia obietnicy zesłania Ducha Świętego.
Wniebowstąpienie to nie tylko dzień wielkiej radości dla nieba ale również dla całego rodzaju ludzkiego.
Pierwotnie w tradycji Kościoła święto Wniebowstąpienia było połączone ze świętem Zesłania Ducha Świętego pięćdziesiąt dni po Zmartwychwstaniu. Od V w. święta te zostały rozdzielone, Wniebowstąpienie od tego czasu obchodzimy czterdzieści dniu po Zmartwychwstaniu. Uroczystość ta jest przygotowaniem na otrzymanie przez nas Ducha Świętego.
Zgodnie z dekretem watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów W Polsce uroczystość Wniebowstąpienia obchodzimy w VII Niedzielę Wielkanocną.
W niedzielnej Ewangelii świętego Marka usłyszymy :«Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Te zaś znaki towarzyszyć będą tym, którzy uwierzą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, a ci odzyskają zdrowie».
Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły. "
(Mk 16, 15-20)
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. (J 10, 14-16)
Niedziela 25 kwietnia to IV Niedziela Wielkanocna jest obchodzona w Kościele jako Niedziela Dobrego Pasterza – dzień modlitwy o powołania. Praktykę modlitwy ustanowił w 1964 r. papież Paweł VI. Od tamtego czasu jedna z niedziel okresu wielkanocnego, zwana Niedzielą Dobrego Pasterza, poświęcona jest na modlitwę w intencji powołań.
"Chcemy w tych dniach dziękować Bogu za tych, którzy przeżywają swoje powołanie w służbie dla Królestwa Bożego, ale także modlić się za młodych ludzi, którzy szukają swojego miejsca w świecie, aby mogli usłyszeć głos Bożego wezwania i z odwagą na nie odpowiedzieć" – powiedział bp Marek Solarczyk, delegat Episkopatu ds. Powołań.
W Polsce dzisiejsza Niedziela rozpoczyna Tydzień Modlitw o Powołania do Kapłaństwa i Życia Konsekrowanego, który będzie trwał do 1 maja pod hasłem „Zgromadzeni na Świętej Wieczerzy”
Wielki Tydzień to czas bezpośrednio poprzedzający Święta Wielkanocne i rozpoczyna się on Niedzielą Palmową (28 marca). Liturgia w tym dniu wspomina uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, bezpośrednio poprzedzający Jego mękę i śmierć na krzyżu. Witające go tłumy rzucały na drogę płaszcze oraz gałązki, wołając: "Hosanna Synowi Dawidowemu". Na tą pamiątką w Niedzielę Palmową święci się palmy, które są symbolem „drzewa życia” i zwycięstwa.
Wielki poniedziałek, wtorek i środa są dniami szczególnie poświęconymi sakramentowi pojednania. Pan Jezus te dni spędzał w Jerozolimie i nauczał w świątyni, a na noc udawał się do odległej o ok. 3 km Betanii, aby tam przenocować.
Kulminacją Wielkiego Tygodnia jest Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego. Obejmuje ono liturgię Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowaną wieczorem w Wielki Czwartek, wielkopiątkową liturgię Męki Pańskiej oraz najbardziej uroczystą i najpiękniejszą ze wszystkich liturgii Kościoła - Wigilię Paschalną sprawowaną po zapadnięciu zmroku w Wielką Sobotę. Triduum kończy się wieczorem w Niedzielę Zmartwychwstania
Wielki Czwartek (1 kwietnia)
W Wielki Czwartek obchodzimy święto kapłanów, ponieważ w tym dniu w czasie Ostatniej Wieczerzy został ustanowiony sakrament kapłaństwa oraz sakrament Eucharystii. Po wieczornej Eucharystii, Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do Ciemnicy, która jako miejsce puste i ciemne, ma przypominać o sytuacji Jezusa, który po Ostatniej Wieczerzy przygotowywał się na śmierć oczekując w Ogrodzie Oliwnym przyjścia swych oprawców. Po przeniesieniu, obnaża się ołtarz z obrusa a także chowa się stojące obok lichtarze ze świecami.
Wielki Piątek (2 kwietnia)
To jedyny dzień w roku, kiedy nie sprawuje się Mszy Świętej. To dzień Męki i śmierci Pana Jezusa. Wieczorna Liturgia Męki Pańskiej składa się z:
- czytania słowa Bożego, szczególnie opisu Męki Pańskiej z Ewangelii św. Jana,
- modlitwy w intencji potrzeb Kościoła pielgrzymującego, za który umarł Chrystus,
- publicznej i osobistej adoracji Krzyża
- Komunii świętej
Na zakończenie Liturgii, Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do Grobu Pańskiego. Biały welon przykrywający monstrancję symbolizuje całun, jakim przykryto ciało Jezusa po Jego śmierci.
Przy Grobie wierni mogą adorować Pana Jezusa, do późnych godzin wieczornych.
Wielka Sobota (3 kwietnia)
To dzień spoczynku Pana Jezusa w grobie. To nie dzień żałoby, a raczej dzień zadumy nad Śmiercią i Zmartwychwstaniem Pana Jezusa. W tym dniu święcimy pokarmy wielkanocne. Przy Gronie Pańskim trwa adoracja, a w późnych godzinach wieczornych rozpoczyna się Wigilia Paschalna. Wigilia Paschalna nie jest częścią Wielkiej Soboty, jej radosna liturgia należy już do obchodów Dnia Zmartwychwstania. Obchód Wigilii Paschalnej składa się z czterech części:
- Liturgii Światła,
- Liturgii Słowa,
- Liturgii Chrzcielnej
- Liturgii Eucharystycznej.
Niedziela Zmartwychwstania (4 kwietnia)
To zwieńczenie Wielkiego Postu – ostatni dzień Triduum Paschalnego. Do tego wydarzenia zmierzał nie tylko cały ten 40-dniowy okres pokuty, ale zmierza także i nasze życie.
Poranną Mszę rezurekcyjną (łacińskie słowo resurrectio oznacza zmartwychwstanie) poprzedza uroczysta procesja z Najświętszym Sakramentem wyniesionym z grobu Pana Jezusa dla podkreślenia tajemnicy, że ten sam zmartwychwstały Chrystus jest obecny pod postaciami eucharystycznymi. Bicie dzwonów ma przypomnieć trzęsienie ziemi towarzyszące zmartwychwstaniu. Kapłan, ubrany w złotą kapę, podnosi ustawiony przy Grobie Pańskim krzyż ozdobiony czerwoną stułą - znak Jezusa Kapłana, który złożył siebie na ofiarę.
Figura zmartwychwstałego Chrystusa z chorągwią w ręce - przypomina zwycięstwo odniesione nad wrogami i chwałę otrzymaną przezeń od Ojca Niebieskiego. Na krzyżach zobaczymy czerwoną stułę - symbol Chrystusa Kapłana.
To radosne wołanie: Alleluja! Jezus Żyje! będzie dobiegał w tym dniu z każdej świątyni.
Jan Chrzciciel tak głosił: «idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby schyliwszy się, rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym».
W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie. W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na Niego. A z nieba odezwał się głos: «Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie».
(Mk 1, 7-11)
Najbliższa niedziela po Uroczystości Objawienia Pańskiego, jest niedzielą Chrztu pańskiego. Zamyka ona okres świętowania Bożego Narodzenia, chodź tradycyjny śpiew kolęd i wystrój świąteczny podtrzymujemy do 2 lutego.
Teksty związane ze świętem Chrztu Pańskiego podkreślają związek tego święta z uroczystością Epifanii, czyli Objawienia Pańskiego. Chrystus już jako dorosły, 30-letni mężczyzna, przychodzi nad brzeg Jordanu, by z rąk Jana Chrzciciela, przyjąć chrzest. Chociaż sam nie miał grzechu, nie odsunął się od grzesznych ludzi: wraz z nimi wstąpił w wody Jordanu, by dostąpić oczyszczenia. Chrzest był punktem zwrotnym w życiu Jezusa. Do tego czasu był cieślą w Nazarecie, a od tej chwili zaczął swoją posługę jako głosiciel królestwa Bożego.
Święto Chrztu Pańskiego jest doskonałą okazją do składania radosnego dziękczynienia Bogu w Trójcy Jedynemu, naszym rodzicom, rodzicom chrzestnym za ten wielki dar, którym zostaliśmy obdarzeni.
W najbliższy wtorek 8 grudnia przypada Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Kościół katolicki umieścił tą uroczystość w pierwszych dniach nowego roku kościelnego i Adwentu. Tajemnica, którą Kościół święty o tej porze tak mocno się zajmuje, jest spodziewane przybycie Mesjasza i ziszczenie Proroctwa: „Otóż Dziewica pocznie i narodzi Syna, a Imię Jego będzie Emanuel!“.
Prawda o Niepokalanym Poczęciu Maryi jest dogmatem wiary. Ogłosił go uroczyście 8 grudnia 1854 r. bullą Ineffabilis Deus papież Pius IX w bazylice św. Piotra w Rzymie w obecności 54 kardynałów i 140 arcybiskupów i biskupów. Papież pisał tak:
"Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia - mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego - została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć".
Od godziny 12:00 - 13:00 - Godzina Łask, która ma początek 24 października 1946 roku. Wtedy to Matka Boska ujawiła się jedenaście razy Siostrze Pierinie we Włoszech i prosiła o pokajanie i odkupienie grzechu złych uczynków. Wyjaśnia, że "pokuta polega na przyjmowaniu w duchu ofiary małych krzyży i obowiązków, które niesie każdy dzień". (To znowu element tożsamy z tym, co znajdujemy w orędziu fatimskim: tam Maryja prosi, byśmy nie szukali specjalnych wyrzeczeń i form pokuty, bo codzienność niesie wystarczająco wiele okazji.) Ogłasza też czas łaski w południe 8 grudnia: "Ósmego grudnia, w południe, ukażę się znowu w tej bazylice. Będzie to godzina łaski".
Jak godnie przeżyć Godzinę Łaski?
• Jeśli to możliwe, módl się w kościele, np. w miejscach wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu, od 12–13.
• Zacznij modlitwę od wzbudzenia w sobie nadziei na spełnienie słów Maryi, która obiecała skruszyć serca zatwardziałych grzeszników.
• Módl się szczególnie za kapłanów, także tych, którzy porzucili Kościół, bo to o nich szczególnie prosi Maryja w objawieniach w Fontanelle.
• Proś z wiarą o łaskę nawrócenia dla zatwardziałych grzeszników!
• Zachęć do tego nabożeństwa inne osoby. Dziel się tą informacją oraz przesłaniem Maryi!
W ten dzień szczególnie módlmy się w intencji nawrócenia zatwardziałych grzeszników, a szczególnie kapłanów, którzy porzucili swój stan. Takie jest bowiem przesłanie, więcej, wręcz polecenie Maryi.
bł. Edmund
Popularne artykuły
Sanktuarium Fatimskie
Czytania
Radio VIA
