Dziękujemy Ci, Matko,
 że przyprowadziłaś nas tutaj, pod krzyż,
 gdzie wciąż jeszcze słychać ostatnie Jego słowa:
 Oto syn Twój.
 Oto Matka Twoja.
 W tym testamencie Serca Boga-Człowieka
 zaczęliśmy z martwych powstawać.
 Jego Golgota stała się naszym Betlejem.
 A Twoje Niepokalane Serce, Matko,
 przyjęło w miłości
 współcierpienie z Synem
 i zmęczenie nami - przybranymi dziećmi.
 Oto Matka, oto Matka nasza,
 Matka twoja, moja.
 Matko, pozwól nam tutaj był,
 i tu, pod krzyż, powracał zawsze
 kiedy chcesz nam powiedzieć:
 popatrz w swoje wnętrze
 i popraw,
 jeszcze i to popraw,
 patrząc na Jego Serce.  
 ks. Krzysztof Targoński